λουφκιά με τες χωστές


Έβαλεν τα που τη νύχταν να φουσκώσουν. Εν λλίον κακόψητα τούτα τα μαυρομμάτικα αλλά εν γιόρκιν τζιαι το καλόν τους ένι ότι έν έχουν φάρμακα τίποτις. Έσιει τζιαι τις χωστές που της έφερεν ο αρφός της έτοιμες καθαρισμένες, να τες βράσει μαζί με τα λουφκιά. Τα λάχανα εν άγευστα τζιαι ούτε αρέσκουν του Γιαννή της πολλά.

Το άλλον πρωίν έβαλεν τα να πάρουν μια βράση, να φκάλουν την μαυράδαν τους. Μα πόθθεν φκάλλουν τόσην μαυράδα, έτσι σκέφτεται κάθε φορά που σιωνώννει το νερόν τους... Εν που την κόρην του μμαθκιού τους την μαύρην, σαν τα μμάθκια που είσσιεν το τζιέρινον το μωρό που της εκάμαν για να πάρει τάμαν στην Αγία Παρασσιευκήν. Τότε είσιεν τον Γιαννήν μες την τζοιλλιάν της τζι επήεννεν της γαίμαν.
 
Έβαλεν καθαρόν νερόν τζι έμεινεν λλίον να τα θαυμάζει έτσι που μεγεθθύνουνται μέσα που το κρυστάλλινον το νερόν. Άφησέν τα να πάρουν ξανά μια βράση τζι έφκαλεν τον αφρόν τους που επέπλεεν. Χαμηλώνει τη φωθκιάν βάλλει τζιαι τες χωστές μέσα τζαι φκαίννει έξω.

Πάει στην Γιωρκούλλα την κουμέραν της να πκιουν καφέ. Μιλούν για τα κοπελλούθκια τους τζαι τους αντράες τους. Μα εν έσσιει πολλήν ώραν.
- Άτε κόρη κουμέρα εν ώρα μου να πάω.
- Ε κάτσε ακόμα λλίον κουμέρα...
- Όι κουμέρα, εννά πάω στον μπακκάλη ακόμα τζι έχω τζαι το φαϊν πάνω.
- Στον καλόν.
- Α πε μου κουμέρα, έσσιεις φρέσκα κρομμυούθκια; Αρέσκουν του Γιαννή μου με τα λουφκιά, να φάει τωρά που εννά έρτει που το σχολείον.
- Έχω, καλό. Πάρε λλίην πομονή να σου φέρω.

Πιάννει τα κρομμυούθκια τζιαι πάει στον μπακκάλη, αφήννει τα πόξω, αντρέπεται να τα βάλει μεσ' το μπακκάλικον. Πιάννει ψουμίν σημερινό Αθηαινίτικον μαύρο, έναν τσαρτελλούιν κονσέρβα, τομάτες έσιει στον κήπον της, λεμόνια έσσιει. Πιάννει τζι έναν τόνον ναν' σίουρη, κάποτε προτιμά τον ο Γιαννής, παρά το τσαρτελλούι.

Πάει έσσω. Εν μια η ώρα σχεδόν, εκόντεψεν η ώρα του μιτσή που το σκολείον. Κόφκει λεμόνι που την λεμονιάν της τη δίφορη, ντομάταν που τες πομυλορκιές της.

Τα λουφκιά εν έτοιμα τζιαι οι χωστές. Στρώννει το τραπέζιν με λάδιν καλόν περατικό. Κόφκει τζιαι ατζίαν που το ψουμίν που του αρέσκει. Κόφκει στα θκυο το λεμόνι (έκαψεν τζιαι λλίον το σιέριν της τζιαμέ που εχτάρτηκεν την ώραν που το έκοφκεν). Φκάλλει τζι ελιές μαύρες, κόφκει τζαι τα κρομμυούθκια τζαι λλίον σέλληνον. Εμουσκομύρισεν η κουζίνα...

Έρκεται ο Γιαννής.
- Γεια σου μανά.
- Καλώς τον λεβέντην μου! Να σου βάλω λουφκιά με τες χωστές να φάεις;
- Μα πάλε λουφκιά μανά;
- Εν Δευτέρα σήμερα Γιαννή μου...
- Καλάν, καρτέρα λλίον να κάτσω στο κκομπιούτερ τζι έρκουμαι.
- Εννά κρυάνουν γιε μου τζι έθθα τρώουνται.
- Καρτέρα λαλώ σου τζιαι κάτι έγραψεν ο Κωστής πας στον τοίχον μου τζιαι πρέπει να του απαντήσω.
- Μα ποιον τοίχον γιε μου, τον τοίχο μας που ασπρόγιασα; Πούσσια πάω ν' ασκοπήσω!
- Ρε μανά μα είσαι τέλλεια παλαβή; Εν για το facebook που σου λαλώ! Τζι έθθελω παλιολουφκιά, κάμε μου μια τηανιά πατάτες άξιππα τζιαι πεινώ.
- Καλόν τον γιό μου, να σου κάμω, συμπάθα με...

Βάλλει το λάδιν να βράσει τζιαι καθαρίζει τες πατάτες. Βάλλει τες μες το τηάνιν. Ώσπου να τηανιστούν κάθεται τζιαι τρώει τα λουφκιά μανισσιή της. Έφυεν της τζι έβαλεν πολλίν άλας ξα εν τα κλάματά της που στάσσουν μεσ' το φαΐν...



19 σχόλια:

  1. το πρώτο σχόλιο δικό μου. την ιδέα την πήρα από μια συζήτηση που έκαμα με τον kkai-Lee σε μια προηγούμενη ανάρτηση και είναι αφιερωμένη στες μανάες μας.

    είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζω στην κυπριακήν γι αυτό δείξτε κατανόηση.

    στην Αγία Παρασκευή που πήγαινα μικρός και πάω ακόμα, έξω από το χωριό μου, είχε πάντα ένα κέρινο μωρό - τάμα με μάτια λουφκιά μαυρομμάτικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νοσταλγικό… Γλυκό…. Τρυφερό… Αληθινό.
    (αρέσκουν μου πολλά τα λουφκιά με τες χωστές)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολλά καλά τα επήες τζιαι στην κυπριακήν!

    Μωρά κέρινα με λουφκιά για μμάθκια βρίσκεις σε ούλλες τες εκκλησιές χωρκών νομίζω. Πάντως τζιαι στες δικές μας έσιει.

    Πολλά ωραίο το κείμενο. Κάποτε γυρίζει μου που δουλεύκω το μεσομέριν τζιαι εν μπόρω να κάτσω να φάω τα όσπρια μου με τους υπόλοιπους, όπως εκάμναμεν μιτσιοί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπρόβο, πολλά καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εκατάφερες τζιαι έκαμες έναν ηλεκτρονικό (σύγχρονο) ανθολόγιο (και με κυπριακά κείμενα). Ότι πρέπει για τη νέα εποχή στα σχολεία μας. Τζιαι στο τέλος εν να ρωτά η δασκάλα:
    - Άρεσε σας παιδιά;
    - ΝΑΙ κυρία!! (όλοι μαζί)
    - Τι θέλει να πει ο ποιητής - συγγραφέας, παιδιά;
    - .... εε ... (βουβαμάρα)

    Πάντα αναρωτιόμουνα γιατί (αναγκαστηκά) πάντα αυτή η ερώτηση μετά από κάθε κείμενο; Σε σημείο που (όταν ήμουν μαθητής) είχε γίνει έμμονη ιδέα σε κάθε κείμενο και δεν σε άφηνε να απολαύεσει - ευχαριστηθείς - χαρείς το κείμενο! Και ασ μη ξέρεις τι "ήθελε" να πει ο συγγραφέας. Στο κάτω - κάτω στα .... τι ήθελε και δεν ήθελε τότε που ζούσε και το έγραφε αυτός! Για μένα, μετρά πως το αντιλαμανομαι εγώ στην εποχή που ζω και το διαβάζω! Γιατί να καταπιέζομαι να υποψιάζομαι τι ήθελε να πει αυτός!! Φτάνει πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. patinios, TwistedTool, ίων σκεπτικέ και δασκαλάκη, ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο.

    Ο συγγραφέας εδώ ήθελε να πει ότι οι μανάες μας τραβούν πολλύ ζόριν να μας μεγαλώσουν κι εμείς τες φτύνουμε, φτύνοντας αυτά που αγαπούν και αντιπροσωπεύουν. Η εφηβεία βέβαια είναι μια πολλά αλλοπρόσαλλη φάση στη ζωή μας κι εγώ θαυμάζω τους ώριμους έφηβους γιατί δεν ήμουν τέτοιος.

    Δασκαλάκη, μην αγχώνεσαι. Αύριο δευτέρα στην ώρα των ελληνικών υποχρεωτικά τα παιδιά σε όλες τις έκτες τάξεις των δημοτικών μας θα διαβάσουν την ανάρτηση. Αν έχουν απορίες θα με καλέσουν μέσω του skype και θα τις επιλύσουμε. Γι αυτό είμαι αποσπασμένος στο ΥΠ/Π άλλωστε. Δεν πιστεύω όμως να με δυσκολέψουν αύριο. Θα νυστάζουν τόσο πολλά που δεν θα έχουν απορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μιαν τσιάρταν λουφκιά με τες χωστές τζαι κρομμυδούιν φρέσκον εκάμναμεν τα γιάομαν τωρά πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. nampon oi xwstes?

    to faouin pou perigrafeis einai enan melin!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Invictus, κατάλαβα, εβαρέθηκες να το θκιαβάσεις. Σε καταλαβαίνω.

    postbabylon, είναι τα γαϊδουράγκαθθα μόλις ξεμουττίζουν την άνοιξη. Πολλά νόστιμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εν σχολιάζω ποτέ κάτι που εν εδιάβασα. This is rule number two

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ναι καλά :) και ο ρουλ νάμπερ ουάν ποιος είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο ρουλ νάμπερ ουάν εν ότι εν με καταλαβαίνεις χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αστροναύτη είδες τι κάμνουν οι συζήτήσεις. Το ένα θέμα φέρνει το άλλο. Εχάρηκα που εδοκίμασες την κυπριακή γραφή τζιαι κατά την άποψην μου επήες τα πολλά καλά. Θκιεβάζεται νερό το κείμενον σου. Εν όμορφη τζιαι η ιστορία σου τζιαι παραστατική. Ξέρω την Αγία Παρασκευή εθώρουν την που τον Κουπέ ( Πουπέ ). Όμορφη περιοχή ( έσιει ακόμα αμπέλια ? ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. kkai-Lee να 'σαι πάντα καλά. Αμπέλια γιοκ. Δυστυχώς. Αλλά εξακολουθεί να είναι όμορφη περιοχή. Ακόμα βρίσκουμε καταφύγιο τα βαρετά απογεύματα του καλοκαιριού επειδή έχει τον καλύτερο αέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Επειδή δεν θυμούμαι, πότε είπαμεν πως αρχίζει η εφηβεία στα κοπελλούθκια μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Στροβολιώτη, γύρω στα 7 οι κόρες οι κακομαθημένες και λίγο αργότερα τα αγόρια. Ότι εκάμαμε θα μας κάμουν (και χειρότερα!) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Να με 'σχωρνάτε, αλλά δεν γνωρίζω την Κυπριακή διάλεκτο και μου γεννήθηκε η απορία.. τα λουφκιά αν κατάλαβα καλά είναι τα φασόλια - αλλά οι χωστές τι είναι;

    Καλώς σας βρήκα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ειρήνη καλωσόρισες! λουφκιά είναι τα μαυρομάτικα φασόλια. οι χωστές είναι τα γαϊδουράγκαθα μόλις βλαστήσουν. πολύ πολύ νεαρά πριν αρχίζουν τα ψηλώνουν, τα πρώτα φύλλα. ευχαριστώ που το διάβασες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δυσκολεύτηκα είναι η αλήθεια με τη γλώσσα, αλλά τα περισσότερα τα κατάλαβα :) ευχαριστώ για την εξήγηση, βλέπω συνδυάζετε κι εσείς φασόλια με χόρτα, όπως στα μέρη μου (συνδυασμός με μεγάλη διατροφική αξία..)

    Την καληνύχτα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή