η συνταγή της ημέρας - μπολ με δημητριακά

- Ήρθε η ώρα φίλοι μου για το ένθετο μαγειρικής του τηλεοπτικού μας μαγκαζίνο "επτάμιση-δεκαπαρατέταρτο". Μαζί μας και πάλι ο σεφ Ζακ Μαρτινώ. Σήμερα θα μας ετοιμάσει μπολ με δημητριακά όπως σας είχαμε υποσχεθεί, γιατί εμείς κρατάμε τις υποσχέσεις μας.
- Ακριβώς, Γαβριέλα μου! Καλή σου μέρα!
- Μπορείς ν' αρχίσεις, Ζακ. Οι τηλεθεατές μας ανυπομονούν!

- Ευχαριστώ Γαβριέλα μου! Φίλοι μου, καλή σας μέρα!. Τα δημητριακά είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει ο σύγχρονος άνθρωπος την ημέρα του, το καλύτερο σνακ μεταξύ γευμάτων και μπορεί εύκολα να αντικαταστήσει το μεσημεριανό και το δείπνο. Καταναλώνονται εύκολα και γρήγορα στο σκαμπό της κουζίνας, στο τραπέζι, στον καναπέ, την τηλεόραση, στον υπολογιστή, ακόμα και όρθια. Είναι θρεπτικά και χορταστικά. Καταπολεμούν την πείνα αλλά και τη δίψα την ίδια στιγμή καθώς συνοδεύονται με γάλα, όχι ανθρώπινο, συνήθως της αγελάδας. Είναι σχετικά εύκολο να πάρεις γάλα από μια αγελάδα. Την αφήνεις έγκυο με σπερματέγχυση από κατεψυγμένο σπέρμα, κι όταν γεννήσει της παίρνεις το μοσχάρι είτε για σφαγή, είτε για θρεφτάρι. Η μητέρα αγελάδα τώρα δίνει αρκετό γάλα, μέχρι 40L το 24ωρο. Εναλλακτικά υπάρχουν σε περίπτερα, φούρνους και υπεραγορές κίτρινα κουτιά που περιέχουν αποβουτυρωμένο γάλα, 1,5% λιπαρά σε στιλ άσπρο νερό.

- Χα χα πολύ ωραία τα λες Ζακ μου, κι εγώ το κίτρινο αγοράζω!

- Μπράβο σου, Γαβριέλα μου! Ευτυχώς στις μέρες μας υπάρχει ατέλειωτη ποικιλία δημητριακών. Στις ασιατικές χώρες πολλά παιδάκια με το χαμόγελο στα χείλη και για ένα κομμάτι ψωμί σπέρνουν, καλλιεργούν, θερίζουν και συσκευάζουν δημητριακά για μας και τα παιδιά μας. Καλαμπόκι, ρύζι, σιτάρι, με μέλι, με σοκολάτα, ξηρούς καρπούς, σταφιδάκια και ό,τι σκεφτείς και με πολύ μικρό κόστος. Προτείνω τα βιολογικά που είναι και της μόδας, αλλά θα πρέπει να βάλετε το χέρι βαθιά στην τσέπη σας. Προσέξετε όταν τα επιλέγετε τα κουτιά να είναι άθικτα αλλιώς τα δημητριακά από μέσα θα είναι θρυμματισμένα.

- Ζακ μου, οι τηλεθεατές τηλεφωνούν και ρωτούν τι να κάνουν με τα θρυμματισμένα δημητριακά που μένουν στον πάτο του σακουλιού, τα παιδιά τους δεν τα θέλουν, λένε γιαξ! Να τα τρώνε οι γονείς;

- Πολύ καλή ερώτηση. Πριν πάμε σ' αυτό να σταθούμε και λίγο στον τρόπο αποθήκευσής τους, φίλοι μου. Τα δημητριακά πρέπει να φυλάγονται σε σκοτεινό και ξηρό μέρος και πάντα αφού ανοιχτούν να σφραγίζονται αεροστεγώς τυλίγοντας το σακούλι τους και κλείνοντας το χάρτινο κουτί με την πολύ πρακτική σχισμή που έχει από πάνω. Όσον αφορά στα τελευταία και θρυμματισμένα που μένουν στο σακούλι και που δεν τα θέλει κανείς, μην τα πετάτε. Μπορείτε να τα κάνετε μπαρς δημητριακών για τις δύσκολες ώρες της μέρας μακρυά απ' το σπίτι, θα σας δείξω πώς σε κάποια άλλη εκπομπή. Λοιπόν, δείτε τα υλικά στην καρτέλα μας και σημειώστε τα μιας και είστε σαΐνια τηλεθεατές....


Υλικά:
  • δημητριακά της αρεσκείας σας
  • γάλα αγελάδας 1,5% (κίτρινο κουτί)
  • μέσης βαθουλότητας κούπα με λεπτά χείλη
  • μέσης βαθουλότητας κουτάλι
  • χαρτοπετσέτα


- Συνεχίζουμε με τη μέθοδο παρασκευής, φίλοι μου:
Επιλέγουμε τα δημητριακά της αρεσκείας μας. Μπορούμε να κάνουμε και συνδυασμούς, πχ. σπέσιαλ κκέϊ μαζί με σοκολατένια. Τα τοποθετούμε σε μπολ πριν από το γάλα. Ο λόγος είναι διότι περιέχουν αέρα έτσι αν βάλετε πρώτα το γάλα θα επιπλέουν σ' αυτό. Το αποτέλεσμα θα είναι να μην μπορείτε να υπολογίσετε με ακρίβεια την ποσότητά τους κι ακόμα υπάρχει ο κίνδυνος να μην χωράνε στο μπολ.

- Γουααάο, Ζακ, δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό! Πάντα παθθαίνω την!

- Γι αυτό είμαστε εδώ εμείς οι σεφ, Γαβριέλα μου. Τώρα είμαστε έτοιμοι να χύσουμε το γάλα. Χρειάζεται προσοχή στην προετοιμασία του γάλακτος. Αν είναι πολύ κρύο κινδυνεύετε να πονέσετε το λαιμό σας ενώ αν είναι πολύ ζεστό τα δημητριακά σας θα χάσουν την τραγανότητά τους (αυτό δεν το θέλει ούτε ο θεός).

- Πώς θα πετύχουμε την τέλεια θερμοκρασία γάλακτος, Ζακ μου;

- Το τέλειο είναι υποκειμενικό, Γαβριέλα μου. Αν με ρωτάς εμένα πάντως, θέλει τσαζ μόνο μέσα στο μπρίκι, έτσι όπως το κάνω τώρα. Ποτέ στον φούρνο μικροκυμμάτων...

- Α πα πα, κακή ακτινοβολία! Για συνέχισε, Ζακ μου...

- Οκ, είναι κρίσιμο ν' αποφύγετε να χύσετε το γάλα ενώ βρίσκεται το κουτάλι μέσα στο μπολ και μάλιστα σε θέση ανάσκελα. Υπάρχει ο κίνδυνος το γάλα να πέσει με φόρα στο κουτάλι και να δημιουργήσει έναν πήδακα, ένα συντριβάνι γάλακτος, με αποτέλεσμα να τα κάνετε μαντάρα στην κουζίνα.

- Χα χα! Τώρα που το λες, έτσι παθθαίνει ο άντρας μου!

- Ωχ Γαβριέλα μου, τα χαιρετίσματά μου κιόλας! Ας μιλήσουμε και λίγο για την επιλογή του κουταλιού που πρέπει να είναι μέσης βαθουλότητας, αν μου επιτρέπετε τον όρο. Αν το κουτάλι λοιπόν είναι πολύ ξέβαθο και δεν πιάνει αρκετό γάλα, θα τρώτε τα δημητριακά ξεροσφύρι που λένε. Από την άλλη αν είναι πολύ βαθύ θα τελειώσει το γάλα πριν από τα δημητριακά και δεν λέει. Η ιδανική περίπτωση θα είναι να τελειώσουν τα δημητριακά και να μείνει λίγο γάλα στο μπολ. Όπως θα παρατηρήσετε κι εσείς το λιγοστό γάλα που έμεινε είναι ιδιαίτερα γευστικό. Τότε αφήνουμε το κουτάλι κάτω, παίρνουμε με τα δύο χέρια το μπολ και πίνουμε σιγά σιγά το γάλα σαν τους αρχαίους, με προσοχή για να μην χυθεί το γάλα από την σχισμή των χειλιών μας. Εδώ και πάλι έχει τεράστια σημασία το μπολ. Το προαναφερθέν ατύχημα, θα συμβεί αν χρησιμοποιήσουμε μπολ με χοντρά χείλη. Προσοχή λοιπόν και στην επιλογή του μπολ φίλοι μου.
Έτοιμα τα δημητριακά μας κυρίες και κύριοι! Σερβίρονται αμέσως και τρώγονται γρήγορα πριν λασπώσουν. Θες να δοκιμάσεις, Γαβριέλα μου;

- Μμμμμμμ ααααα, είναι απίστευτο! Τέλεια θερμοκρασία γάλακτος, ιδανική τραγανότητα! Γεια στα χέρια σου Ζακ μου, δεν έχω φάει καλύτερα. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα σάς λέω φίλοι μου!!!

- Να 'σαι καλά Γαβριέλα μου! Καλή σας όρεξη κυρίες και κύριοι!

- Καλή σας όρεξη κι από μένα! Περνάμε σε διαφημίσεις κι επιστρέφουμε αμέσως μετά με πιλάτες!!!






20 σχόλια:

  1. Αποφάσισες να το postάρεις τζιαι να το αφήκεις επιτέλους; Επαρακολούθουν σε που τη δουλειά :)

    Επιστημονικές κουβέντες.. Εννα τυπώσω το post για να έχω μαζί μου τες οδηγίες κατά την παρασκευή των δημητριακών μου..

    Ποιός εν ο τύπος στη φωτογραφία; Έτσι που έβαλες το μαυρούιν πουπάνω, εν τον καταλάβω :)

    Υ.Γ.: Η Γαβριέλα εν μώρατσος! Θέλω να κάμω motorboating πάνω της, if you know what I mean!

    Υ.Υ.Γ.: Περαστικά σου τζιαι που δαμαί, γείτο μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πε μου ότι όντως είπε ότι θα δείξει πώς να κάνουμε μπάρ δημητριακών!! Επειδή δεν βλέπω κανένα από αυτά τα ιδιοφυή προγράμματα, δεν ξέρω πού τελειώνει η αλήθεια και πού ξεκινά η φαντασία!

    -->Ζακ μου, οι τηλεθεατές τηλεφωνούν και ρωτούν τι να κάνουν με τα θρυμματισμένα δημητριακά που μένουν στον πάτο του σακουλιού, τα παιδιά τους δεν τα θέλουν, λένε γιαξ! Να τα τρώνε οι γονείς;

    ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @misharos, ευχαριστώ!

    @twistedtool, ενιξέρω για ποιαν Γαβριέλα λες, εν στην τύχη το όνομα που χρησιμοποίησα ;) εν αντρέπεσαι...

    @aurora αλήθεια: η παρουσιάστρια τάχα μου τηρεί τις υποσχέσεις της. τάχα μου τηλεφωνούν ακροατές για απορίες. η παρουσιάστρια κάνει χαζές ερωτήσεις και φιλοφρονήσεις. στο τέλος δοκιμάζει και λέει "εν τέεεεεελειοοοοο"

    φαντασία: όλα τα υπόλοιπα!

    τα θρυμματισμένα πάντα η κόρη μου εν τα θέλει και το έβαλα για να κάνει αντίθεση με τα φτωχά μωρά που τα βασανίζονται στην Ασία.

    τούτο με το κουτάλι εν εγώ που το παθαίνω! κάμνω τα μαντάρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τυχαίο τζιαι το όνομα τζιαι το εφτάμιση-δέκα παρά κάρτον; :D

    Η Γαβριέλλα ρε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. wow ρε! τώρα κατάλαβα γιατί θέλεις να κάνεις motorboating! ;) επαναλαμβάνω όμως ότι εν τυχαίο το όνομα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ κατατοπιστικές οι οδηγίες σου και εξαιρετική συνταγή, αγαπητέ αστροναύτη! Αν και δεν τρώω τις νιφάδες δημητριακών, με έκανες να θέλω να τις εντάξω στην μακράν λίστα των διατροφικών μου επιλογών!!!

    Τα μικρά κομματάκια που μένουν στον πάτο του σακουλιού εν πολλά ωραία γιατί με το γάλα μοιάζουν με farine lactee που μου αρέσει πολύ!! Αν και έχει καιρό να μου το κάνει η μάνα μου! Δεν ξέρω, βλέπεις, την συνταγή! Θα ήθελα να σε παρακαλέσω να αφιερώσετε και μια εκπομπή για το farine lactee σε παρακαλώ, μετά την εκπομπή για την παρασκευή των μπαρς δημητριακών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χεχε. Αυτόν τον Ζακ Μαρτινώ που τον θυμήθηκες. Τα μόνα λόγια που θυμάμαι από το μάθημα Γαλλικών στο σχολείο ;)

    ¨Τα μικρά κομματάκια που μένουν¨, το βρίσκω πολύ ποιητικό.

    NaSa, και γω οπαδός του farine lactee !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ούτε εγώ συμπαθώ τα θρυμματισμένα, αλλά επειδή συνήθως εν κάμποσα νιώθω τύψεις να τα πετάξω, λόγω της πείνας που υπάρχει στον κόσμο (ε, και; και πως τα τρώω αντί να τα πετάξω, έκαμα τίποτε για να εξαλείψω την πείνα;;)
    Je m´appelle Jacques Martineau. Je suis pianiste. J´ai 14 ans. J’ habite a Paris, a place de la ContrXXX something, δεν ξέρω πώς γράφεται, αλλά ξέρω να το πώ. Πλας ντε λα Κόντρεσκάπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πάμεν να φύουμεν τζι εβρώμισεν το γαίμαν του TwistedTool!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @NaSa είναι πάρα πολλοί οι τηλεθεατές που ζητούν επίμονα συνταγή για φαρίν λακτέ. Θα μεταβιβάσω το αίτημα στον Ζακ Μα-εν-κτινό. Εσείς εντωμεταξύ μην χάνετε τις εκπομπές μας.

    @Εράνισμας ο Ζακ Μαρτινό μου προκαλεί άγχος λόγω της αντιπάθειας στο μάθημα των γαλλικών και είπα να τον ξορκίσω.

    @Aurora ούτε εγώ κατάλαβα ποτέ πώς με το να τρώμε όλο μας το φαΐ σώζονται τα παιδιά που πεινούν. Μάλιστα άμα δω κάποιον να πετάξει άκαφτο τσιγάρο λαλώ του "εν κρίμα ρε, έσιει που εν έχουν".
    Είναι απίστευτο που ο Ζακ ήταν μόνο 14 χρονών! Επειδή εγώ ήμουν 12 τότε και αυτός πιο μεγάλος τον θεωρούσα πολύ πιο μεγάλο, τωρά φαίνεται μιτσής. Άτιμε χρόνε!

    @Invictus μην ξεχνάς ότι ο TwistedTool εν μιτσής. Μια Γαβριέλα τι να του κάμει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πάλε έδωκες μου ιδέες Αστροναύτη, ιδίαίτερα με το τελευταίο σου σχόλιο. ( επειδή δεν τρώω δημητριακά εν εχώ να πω τίποτε παρά το ότι εν ωραίο το κείμενο σου τζιαι παραστατικό. Σαν να θωρώ το στην τηλεόραση ) . Εννα μιλήσω όμως για το " εν κρίμα "

    Αθθυμούμαι ότι παλιά εν επιτρέπετουν να πετάξεις το ψουμί. Ήταν κρίμα. Τζιαι αν δεν υπήρχεν άλλος τρόπος, τότε έπρεπεν πρώτα να το φιλήσεις τζιαι μετά να βάλεις χαμαί με σεβασμό για να το φάσιν τα πουλιά, ο κάττος, οι λύμποροι, ο σσιύλλος κλπ.

    Ήταν μεγάλη αμαρτία να πετάξεις ψουμί. Ακόμα τζιαι τα ψυχούθκια ( πέτε μου αν έσιει πιο όμορφη λέξη που τη λέξη " ψιχούθκια " ), ήταν αμαρτία να τα πετάξεις.

    Ίσως, λόγω τούτων των αναχρονιστικών αντιλήψεων που κουβαλώ που τα παιδικά μου χρόνια, συμβαίνει μου ( να λυπούμαι δηλαδή που πετάσσουνται ) τζιαι με άλλα πράματα τζιαι ιδίως με το ψάρι. Το γιατί εν μια άλλη ιστορία που καμιάν ημέρα μπορεί να την ιγράψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. kkai-Lee μην νομίζεις, κι εγώ έμαθα από τους γονείς μου να φιλώ το ψωμί που έππεσε κάτω και να το τρώω. Μάλιστα δεν το βάζω ποτέ ανάποδα γιατί "έννεν καλά". Κάποτε δοκίμασα να το βάζω ανάποδα από πείσμα αλλά και μόνο η ψυχαναγκαστική κίνηση να πάω κόντρα σε τούτο που έμαθα μικρός με έκανε να νιώσω την ολοκληρωτική ήττα.

    Θα ήθελα πολλά να μάθω γιατί εν πιο κρίμα να πετάσσεις το ψάρι.

    Και ναι, εν κρίμα να πετάσσουμε οτιδήποτε όταν άλλοι πεινούν γιατί είναι τουλάχιστον ασέβεια προς αυτούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αφάνταστα φανταστικόν το ποστ σου. Φέτταν (ψουμίν ίσως τζιαι καπηρωμένον) με βούτυρον τζιαι μαρμελλάδαν σπιθκιάσιμιν τζιαι τσάιν θκύοσμιν φρέσκον για ζαμπούκκον πότε έννα κάμεις;

    Κκαι Λή έτσι εμεγαλώσαμεν τζιαι εμείς. Τούτες οι απόψεις δεν είναι αναχρονιστικές. Εχουν βαθύ νόημα τζιαι κτίζουν τον σεβασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αστροναύτη,

    Να είσαι ψάρι, να σε ψαρέψουν που την πλαθκιάν την θάλασσα, να σε στριμώξουν μαζί με άλλα ψάρκα μες τες κάσιες, να σε πουλήσουν, να σε αγοράσουν, να σε καθαρίσουν, να σε ψήσουν μες το λάδι το καφτόν, να σε στολίσουν μες το πιάτο, να τρων να πίννουν, να πκιερώσουν τον λοαρκασμόν τζιαι μετά που τούτα ούλλα
    να μεν σε φάει κανένας ( γιατί εβαρηφάαν )
    Έννεν κρίμα ?
    Σκέφτου του που την πλευράν του ψαρκού.
    Αν θέλεις παραλληλίζεις το τζιαι με άλλα ζητήματα της ζωής.

    Φίλε Ιων σε χαιρετώ,
    Εννοούσα «αναχρονιστικές» τζιαι όχι αναχρονιστικές.

    Συμφωνώ ότι τούτες οι απόψεις δεν είναι αναχρονιστικές τζιαι ότι πράγματι , όπως είπες, έχουν βαθύ νόημα τζιαι κτίζουν τον σεβασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ιων σκεπτικέ πολύ ενδιαφέρουσα η συνταγή που ζητάς. Θα το μεταφέρω στον Ζακ, ευχαριστώ.

    @kkai-Lee να πιάννει η μάνα του (του οποιουδήποτε μάνα) να κάμει φασόλια ξικούννια. Να τα ξικουννίζει, να τα ψήσει, να κόψει μαϊντανό που την αυλήν της, λεμόνι, ντομάταν, αγγουράκι, να τα πλύνει, να βάλει λάδιν καλό στο τραπέζι που ελιές δικές της, που ελούβισε με τόσον κόπον. Να πάει στον μπακκάλη να φέρει ψουμίν Αθηαινίτικον, να είναι όλα έτοιμα. Τζαι να έρκεται ο μιτσής που το σκολείον τζαι να λαλεί:
    -ΜΑ ΠΆΛΕ ΠΑΛΛΙΟΦΑΣΟΛΙΑ; ΕΘΘΕΛΩ!

    τζαι να του απαντά η μάνα:

    - Να σου βράσω μακαρόνια, γιε μου; Οξά θέλεις μιαν τηανιάν πατάτες με κκέτσιαπ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ως γεγονός Αστροναύτη, έτσι γίνεται συνήθως

    Αλλά δε το τζιαι λλίον που την άποψη τη φιλοσοφική.

    Η θυσία σου, η πραγματική σου θυσία να μην προκαλεί ούτε την ελάχιστη προσοχή ούτε τζιαι την αναγνώριση των άλλων ανθρώπων τζιαι να αγνοείσαι σαν να μεν υπάρχεις.

    Όπως το ψάρι της ιστορίας.

    Κακοφαίνεσται σου όξα
    εν σου κακοφαίνεσται.

    Το λλιόττερον έπρεπεν να το φάσιν το καημένον το ψάρι τζιαι να πουν τζιαι έναν καλό λόον για λλόου του.

    ( μιλώ πάλαι παραβολικά ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @evroskarseras όντως είναι πολύ συγκινητικό να έχουμε τόσο καλούς Κύπριους σεφ...

    @kkai-Lee συμφωνώ. Και φιλοσοφικά και ρεαλιστικά να το δεις έγιναν εκατομμύρια θυσίες και πήγαν του κώλου για να δοξάζουμε κάποιους που δεν έκαναν τίποτε. πχ. ποιοι πραγματικά έκτισαν τις πυραμίδες για να μάθουμε τον Χέοπα, ποιοι σκοτώθηκαν το '40 για να θυμόμαστε το ΟΧΙ του Μεταξά κ.ο.κ.

    Τουλάχιστον η μάνα δεν περιμένει ευχαριστώ για τις θυσίες της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή